150 ΤΟΝΟΙ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ

ΕΡΕΥΝΑ-ΣΟΚ ΤΟΥ ΕΜΠ
150 ΤΟΝΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΡΡΟΠΟ ΚΤΙΡΙΟ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ

Τοξική βόμβα 150 τόνων άκρως επικίνδυνων ουσιών απειλεί την Αθήνα. Οι επιστήμονες απευθύνουν δραματικό SOS για το κτίριο του Κονοφάγου στο Λαύριο, όπου βρίσκονται αποθηκευμένα τοξικά, όπως αρσενικό, κάδμιο και μόλυβδος.

Περίεργες συμπυώσεις

Μερικά γεγονότα όσες φορές και αν τα διαβάσεις, δεν μπορείς να τα πιστέψεις.. Παρακάτω σας παραθέτουμε μερικές ιστορίες βγαλμένες απο την ζωή, που θυμίζουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας..




1. Η κατάρα του αμαξιού του James
Το Σεπτέμβριο του 1995, o James Dean σκοτώθηκε σε...

Ε ..... όχι και ανθρωπιστικοί λόγοι. ! ! ! !

Σε προηγούμενο άρθρο μας, αναφέραμε την σχέση της BP(βρετανικών και αμερικανικών συμφερόντων) με τη Λιβύη και πώς τα συμφέροντά της απειλούνται από την πολιτική αστάθεια της περιοχής. Ποιες άλλες ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες έχουν παρόμοια σχέση με τη Λιβύη και επίσης απειλούνται με παρόμοιο...

Πως χτυπάει η ραδιενεργεια

Η έκθεση στη ραδιενέργεια, σύμφωνα με τον διευθυντή του Κέντρου Ραδιολογικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Κολούμπια δρα Ντέιβιντ Μπρένερ, προκαλεί ναυτία, κόπωση, εμέτους, απώλεια μαλλιών, διάρροια και αιμορραγίες.

Εργαστηριακά τεστ «βλέπουν» αλλαγές στη χημεία του αίματος από τα 5-10 rem ραδιενέργειας, ενώ η ναυτία αρχίζει μετά τα 50 rem και η αιμορραγία μετά τα 100 rem.

Υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας (500 rem) προκαλούν θάνατο ύστερα από 30 ημέρες – οι επιστήμονες το ονομάζουν «θάνατο του εντέρου», γιατί το τοίχωμα του εντέρου καταστρέφεται. Η ραδιενέργεια επεμβαίνει στην ικανότητα των κυττάρων να διαιρούνται και να αναπαράγονται και τα κύτταρα στο έντερο συνήθως αντικαθιστώνται συχνά. Για τον ίδιο λόγο, τα αιμοποιητικά κύτταρα στον μυελό των οστών είναι επίσης ευαίσθητα στη ραδιενέργεια.

Ο πιο πιθανός κίνδυνος για τον γενικό πληθυσμό από την έκθεση σε χαμηλά ποσά ραδιενέργειας είναι η εμφάνιση καρκίνου αρκετά χρόνια αργότερα. Ορισμένα ραδιενεργά υλικά απορροφώνται γρήγορα από τον οργανισμό και παραμένουν εκεί, όπως το ιώδιο (πηγαίνει στον θυρεοειδή αδένα) και το στρόντιο (πηγαίνει στα οστά), εκπέμποντας ραδιενέργεια μέσα στο σώμα, που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο ή λευχαιμία.

Άλλα ραδιενεργά υλικά, όπως το τρίτιο, περνούν γρήγορα μέσα από το σώμα. Το ιώδιο (για άμεση επίδραση) και το καίσιο 137 (για μακροπρόθεσμη επίδραση) είναι τα ραδιενεργά στοιχεία που απειλούν περισσότερο την υγεία.

Το ιώδιο 131 έχει χρόνο ημίσειας ζωής 8 ημέρες και είναι αρκετά επικίνδυνο. Ο δρ Βον Χίπελ από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον ανέφερε στην εφημερίδα «Νew York Times» ότι ο κίνδυνος για τον θυρεοειδή, που είναι υπεύθυνος για τον μεταβολισμό και την ανάπτυξη, είναι πολύ μεγαλύτερος στα παιδιά. «Ο θυρεοειδής είναι πιο ευαίσθητος σε βλάβη όταν τα κύτταρα διαιρούνται και ο αδένας μεγαλώνει», τόνισε.

Το γάλα

Το ιώδιο απορροφάται κυρίως μέσω μολυσμένων τροφών (και ελάχιστα με την εισπνοή), ιδιαίτερα μέσω του γάλακτος και των προϊόντων του. Συσσωρεύεται στον θυρεοειδή αδένα, προκαλώντας καρκίνο. Το 98% της έκθεσης των ανθρώπων προέρχεται από την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, κατά τον δρα Μπρένερ, ο οποίος θεωρεί τα χάπια ιωδίου «μύθο». «Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να σταματήσεις να πίνεις γάλα», λέει.

Το καίσιο

Μακροπρόθεσμα, η μεγάλη απειλή για την ανθρώπινη υγεία είναι το καίσιο-137, που έχει χρόνο ημίσειας ζωής τα 30 χρόνια και μολύνει ακόμα την Ουκρανία. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου «Natute's Building Blocks» Τζον Εμσλεθ, «χρειάζεται πάνω από 200 χρόνια για να μειωθεί στο 1% του αρχικού επιπέδου του».

Το καίσιο 137 αναμειγνύεται εύκολα με το νερό και είναι χημικά όμοιο με το κάλιο. Έτσι, μιμείται τον τρόπο με τον οποίο το κάλιο μεταβολίζεται στον οργανισμό και μπορεί να εισέλθει μέσω πολλών τροφών στο ανθρώπινο σώμα, μεταξύ των οποίων και του γάλακτος. Αφού εισέλθει στον οργανισμό, διασπείρεται ευρέως. Οι συγκεντρώσεις του είναι μεγαλύτερες στους μυϊκούς ιστούς και μικρότερες στα οστά.

Η μόλυνση από το καίσιο 137 μπορεί να απειλήσει τον κυτταρικό μηχανισμό, συμπεριλαμβανομένων των χρωματοσωμάτων, προκαλώντας αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο. Η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ αναφέρει ότι κάθε αμερικανός πολίτης εκτίθεται καθημερινά σε πολύ μικρές δόσεις καίσιου 137 από το έδαφος και το νερό, λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τις πυρηνικές εκρήξεις κατά την εποχή του ψυχρού πολέμου. Οι επιστήμονες εκτιμούν επίσης ότι περίπου 5% του πληθυσμού είναι γενετικά πιο ευαίσθητο στη ραδιενέργεια από ό,τι ο συνολικός πληθυσμός.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Περπατώ...(Μια μικρή ιστορία ντροπής)

Περπατώ...(Μια μικρή ιστορία ντροπής)

  

Είναι μία από εκείνες τις ημέρες, τις ημέρες που δε διαφέρουν μεταξύ τους, τις ημέρες που καθένας θέλει να τις κάνει ξεχωριστές.Ξυπνώ με πολύ καλή διάθεση και τις αισθήσεις μου να μου προδίδουν τον καιρό, την κίνηση πριν ανοίξω τα μάτια μου. Γνωρίζω την γειτονιά μου από τις μυρωδιές και τους ήχους όσο είμαι ακόμα μέσα στο σπίτι μου.
Βαθιά ανάσα... βρεγμένη τέντα και απορρυπαντικό καθαρισμού τζαμιών, η κυρα-Νίκη μόλις άνοιξε το μαγαζί απέναντι από το σπίτι μου, πλένει την τέντα και τη βιτρίνα κάθε μέρα στις 8 το πρωί ακριβώς. Την ακούω να καλημερίζει τον κυρ-Παντελή ο οποίος ανταποδίδει με μια φιλοφρόνηση.
Βαθιά ανάσα... φρέσκο ψωμί και σουσαμένια κουλουράκια, ένα ολόκληρο ουράνιο τόξο από τις διαφορετικές μυρωδιές βουτημάτων και γλυκών από τον φούρνο της γειτονιάς.
Βαθιά ανάσα... φρέσκα λαχανικά, εσπεριδοειδή, χόρτα σε τέλεια αρμονία. Λάθος μου... κάτι λείπει, δεν μυρίζουν οι ντομάτες, έχω χρόνια να μυρίσω πραγματική ντομάτα... τόσα πολλά που συνήθισα να ΜΗΝ την μυρίζω.
Έχω χρόνο αλλά πρέπει να βιαστώ, ποτέ δεν είναι αρκετός ο χρόνος.
Μπανάκι και παίρνω ένα γρήγορο πρωινό, φρυγανιές ζεστό καφέ και... όχι, όχι τσιγάρο, είναι καιρός που ελευθέρωσα το βασίλειο της όσφρησης από το δικτάτορα «τσιγάρο». Είναι η ώρα να βγω.
Βαθιά ανάσα... αισιοδοξία, χαμόγελο.
Πίσω από την ξύλινη εξώπορτα της πολυκατοικίας οργιάζουν οι ήχοι της γειτονίας. Φωνές μικρών παιδιών, συζητήσεις ηλικιωμένων, ένας μικρός καβγάς στο κοντινό περίπτερο, ένα μηχανάκι και δύο αυτοκίνητα. Ανοίγω την πόρτα και περπατώ.
Η στάση μου είναι κοντά, μόλις 3 τετράγωνα από το σπίτι μου. Βαδίζω αργά και στρίβω στον πρώτο δρόμο δεξιά, περπατώ ανάμεσα στους περαστικούς με χαμόγελο. Μια γυναίκα βλαστημά, της έπεσε η τσάντα. Οι περαστικοί βαδίζουν γοργά, με προσπερνούν, με σπρώχνουν.
Περπατώ.
Έφτασα στο τέλος του πρώτου τετραγώνου, σκοντάφτω πάνω σε ένα αυτοκίνητο που είναι παρκαρισμένο πάνω στην διάβαση μα περπατώ, δίπλα σταματημένα αυτοκίνητα που μαρσάρουν μέχρι να συναντήσω ένα ξεχασμένο κάδο απορημάτων που βρομάει, κάποιος ξέχασε να τον αδειάσει. Σταματώ στο περίπτερο να αγοράσω χαρτομάντιλα και καραμέλες βουτύρου, πληρώνω με ένα χαρτονόμισμα, «ήταν ανάγκη να το διπλώσεις έτσι?» με ρώτησε ο περιπτεράς «φοβάμαι πως ναι, καλή σας ημέρα» του απαντώ καθώς μου δίνει τα ρέστα.
Περπατώ.
Έφτασα στο τέλος του τρίτου τετραγώνου. Συνωστισμός στην διάβαση, τα αυτοκίνητα ουρλιάζουν και περνούν γοργά μπροστά μας. Ένα αυτοκίνητο σταματά σχεδόν δίπλα μας, τα υπόλοιπα πίσω του φρενάρουν, οι πεζοί αρχίζουν να διασχίζουν την διάβαση, κάποιος με σπρώχνει.
Έφτασα στην στάση και περιμένω. Δεν περιμένουν πολλοί στην στάση, κάποιο λεωφορείο πέρασε πριν λίγο προφανώς. Ένα επόμενο έρχεται γρήγορα και σταματά στην στάση.

- Αυτό είναι το 218? Ρωτάω.

- Έλα ανέβα, είναι η απάντηση

Ανεβαίνω στο λεωφορείο και ακυρώνω το εισιτήριό μου στο μηχάνημα δίπλα στην πόρτα, το λεωφορείο ξεκινά. Μετρώ 6 στάσεις, ο προορισμός μου είναι εκεί, μετά την πέμπτη στάση πατώ το κουμπί της στάσης. Κατεβαίνω στην έκτη στάση, το λεωφορείο φεύγει.
Λίγοι περαστικοί, τα βήματά τους δεν είναι τόσο γοργά όσο θα έπρεπε, λείπει μια μυρωδιά, δεν μυρίζω ευκάλυπτο. Λείπει ένας ήχος, δεν ακούω σιντριβάνι, ω θεέ μου! Βρίσκομαι σε λάθος στάση.

- Που βρίσκομαι, σας παρακαλώ? Καμία απάντηση

Άνθρωποι περνούν σχεδόν δίπλα μου

- Βοηθήστε με παρακαλώ, που βρίσκομαι? Ξαναρωτώ και πάλι χωρίς να πάρω απάντηση.

- Σας παρακαλώ, βοηθήστε με.

Κανείς δεν αποκρίνεται, κανείς δεν μου δίνει σημασία.
Είμαι τυφλός, αλλά αυτοί δεν με βλέπουν.

Είμαι τυφλός, αλλά τουλάχιστον εγώ είμαι Άνθρωπος.

(Αφιερωμένο σε όλους τους μικρούς ήρωες με ειδικές ανάγκες που μας ανέχονται τόσα χρόνια να κλείνουμε τις διαβάσεις τους με αυτοκίνητα, να φτιάχνουμε ειδικές ράμπες για αυτούς και παράλληλα να τους κλείνουμε το πεζοδρόμιο με ένα νεκρό δέντρο, να μην τους δίνουμε σημασία, να μην τους ακούμε).


πηγή http://lothrill.pblogs.gr

Προσθήκη λεζάντας

Εγκύκλιο για την ενημέρωση των εργοδοτών και των εργαζομένων σχετικά με τη λειτουργία των επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια ακραίων καιρικών φαινομένων (χιονοπτώσεων) εξέδωσε σήμερα το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ).

Η εγκύκλιος, την οποία υπογράφει ο ειδικός γραμματέας του ΣΕΠΕ Μιχάλης Χάλαρης, εκδόθηκε με αφορμή τα έντονα καιρικά φαινόμενα και εξετάζονται περιπτώσεις κατά τις οποίες οι επιχειρήσεις δεν μπορούν λόγω των χιονοπτώσεων να λειτουργήσουν ή οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να προσέλθουν στην εργασία τους.

Αναλυτικά η εγκύκλιος έχει ως εξής:

A) ΘΕΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ

Σε περίπτωση που έχουμε ως επακόλουθο την αδυναμία των επιχειρήσεων να λειτουργήσουν, καθώς και των εργαζομένων να προσέλθουν στην εργασία τους, σύμφωνα με το αριθμ. πρωτ. 2014/ο7.01.02 έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων περί «ασυνήθους κακοκαιρίας χιονοπτώσεων και αποδοχών» ισχύουν τα εξής:

1. Κατά τη διάταξη του πρώτου εδαφίου του άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα, «αν ο εργοδότης έγινε υπερήμερος ως προς την αποδοχή της εργασίας ή αν η αποδοχή της εργασίας είναι αδύνατη από λόγους που τον αφορούν και δεν οφείλονται σε ανώτερη βία, ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να απαιτήσει το μισθό, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να παράσχει την εργασία σε άλλο χρόνο».

2. Εξ αντιδιαστολής των ανωτέρω καθιερώνεται ο κανόνας, ότι, αν ο εργοδότης εμποδίζεται προσωρινώς ή οριστικώς να δεχθεί την παροχή (εν προκειμένω την εργασία), από λόγους οφειλόμενους σε ανώτερη βία, αυτός δεν καθίστανται υπερήμερος περί την αποδοχή της προσφερόμενης εργασίας και κατ' ακολουθίαν απαλλάσσεται από την υποχρέωση προς καταβολή του μισθού προς τον προσφέροντα την εργασία του μισθωτό.

3. Ανώτερη βία, προς εφαρμογή της διάταξης του πρώτου εδαφίου του "άρθρου 656 του Αστικού Κώδικα, υπάρχει, όταν η αποδοχή της εργασίας από τον εργοδότη εμποδίζεται προσωρινώς ή οριστικώς από τυχερό και απρόβλεπτο γεγονός, το οποίο ήταν αδύνατο να αποτραπεί και αν ακόμη κατεβάλλετο το ανώτατο δυνατό μέτρο επιμέλειας, σύνεσης και πρόνοιας Αρείου Πάγου 637/50 -151/51 -16/54 - 314/54 - 170/57 - 677/74 - 525/78 - 535/78 - 1043/80 - 1738/80 - 1340/79 - 680/81 - Εφ. Αθηνών 2984/89 - Εφ. Θεσ/νίκης 1775/94 κλπ.).

4. Επί πλέον των ανωτέρω περιπτώσεων:

α)Όταν η επιχείρηση δεν λειτούργησε λόγω ανώτερης βίας και οι εργαζόμενοι της δεν προσήλθαν στην εργασία τους για το ίδιο γεγονός, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 380 του Αστικού Κώδικα, σύμφωνα με τις οποίες «αν η παροχή από ένα από τους συμβαλλόμενους (εργοδότη ή μισθωτό) είναι αδύνατη συνεπεία γεγονότος για το οποίο δεν έχει ευθύνη, απαλλάσσεται και ο άλλος από τους συμβαλλόμενους της αντιπαροχής» (δηλ. υπάρχει κοινή απαλλαγή).

β) Όταν η επιχείρηση λειτούργησε κανονικά και κάποιος εργαζόμενος δεν κατόρθωσε να μεταβεί στην εργασία του, παρά την καταβληθείσα από μέρους του προσπάθεια λόγω ανώτερης βίας, του οφείλεται ο μισθός της ημέρας εκείνης (άρθρο 657 Αστικού Κώδικα).

Τέλος, σας γνωρίζουμε ότι για την επίλυση κάθε αμφισβήτησης αρμόδια να αποφανθούν είναι τα τακτικά δικαστήρια.

Dr Mark Weisbrot: Καλωσήρθατε στην κόλαση του ΔΝΤ! (διαδώστε το)

Ένα άρθρο γραμμένο από τον Δόκτωρα Mark Weisbrot, διακεκριμένου οικονομολόγου (Washington D.C.) που έζησε τα γεγονότα της Αργεντινής από κοντά.
Ερ.: Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. 
Το μόνο που θυμάμαι (και μ’ έχει σημαδέψει), είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία «αδέσποτη» αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο, να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή (!) όπως έλεγε ο σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας.

Ο μόνος τρόπος να επιβιώσετε είναι επί ένα μήνα κάθε ημέρα συνέχεια να βγαίνετε σύσσωμοι και ενωμένοι 8 εκατομμύρια άνθρωποι, μιλάω για τους ενήλικες, στους δρόμους μέχρι να ανασταλούν όλες μα όλες οι καθημερινές λειτουργίες. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα εκβιαστεί η Ε.Ε. αρκετά ώστε να δώσει χρήματα και άτοκα μάλιστα, τα οποία και διαθέτει. Δεν είστε ξέμπαρκοι, για όνομα του Θεού, ενώ η Αργεντινή ήταν εντελώς μόνη και απροστάτευτη.Η Ε.Ε. δεν επιθυμεί κάτι αντίστοιχο -μα πρέπει να ασκηθεί η κατάλληλη πίεση πλέον από κάτω προς τα πάνω και όχι αντιστρόφως. Η μόνη σωτηρία πλέον είναι να εξαναγκάσετε τη Γερμανία να πληρώσει τα 74 δις. που χρωστάει στην Ελλάδα για την περίοδο 1939-1945. Μάλιστα ακούγεται ταυτόχρονα σε πολλούς κύκλους στη Γενεύη όπου ζω, ότι η Ελβετία θα δώσει ως δώρο στην Ελλάδα, δίχως απαίτηση επιστροφής, 100 δις, ώστε να μην οδηγηθεί ευρωπαϊκή χώρα, με τέτοιες τραγικές συνέπειες, στο στόμα του λιονταριού.Πιστέψτε με, στην Ουγγαρία ήταν πιο ομαλά τα πράγματα, στην Ελλάδα προετοιμάζεται το έδαφος για μαζική καταστροφή όλου του κοινωνικού ιστού με τραγικές συνέπειες, όπου το μηνιαίο εισόδημα ακόμα και στις ιδιωτικές εταιρίες θα μειωθεί από 1000 ευρώ φερ’ ειπείν, στα 250 ευρώ, ενώ οι τράπεζες θα επιτρέπουν την ανάληψη πλαφόν των 100 ευρώ ανά ημερολογιακού μήνα.Η Κυβέρνησή που τώρα σας κυβερνάει, προσφέρουν τα κλειδιά στους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. να συμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στην Αργεντινή.Ταυτόχρονα, θα πρέπει να απαιτήσει ο Ελληνικός λαός και με τη βία όπου κρίνει, την προσέλευση όλων των υπευθύνων που έκλεψαν τον Έλληνα φορολογούμενο στην δικαιοσύνη, και ξέρουνε όλοι στην Ελλάδα ποιοί είναι αυτοί, και την εκδίκαση των προηγούμενων δυο κυβερνήσεων της Ελλάδος, με τελικό σκοπό την ισόβια φυλάκισή τους.Ταυτόχρονα θα πρέπει ο κάθε πολίτης της Ελλάδος να διασφαλίσει την αλλαγή πορείας της τωρινής Κυβέρνησης, η οποία προμελετημένα και εσκεμμένα προδίδει τον Ελληνικό λαό με την επιθυμία την πλήρης υποταγή του καθώς και την εξαθλίωσή του οδηγώντας τον προς το Δ.Ν.Τ. Το να έχει αναλάβει το Δ..Ν.Τ. μια χώρα σημαίνει την εφόρου ζωής σχεδόν ομηρία του στο χρέος.Στο διεθνές οικονομικό σύστημα, το χρέος ισούται με χρήμα και άρα κέρδος για τους ανθρώπους, που όχι μόνον έχουν δημιουργήσει την οικονομική κρίση, αλλά και τους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. που καιροφυλακτούν να αναλάβουν άμεσα την δράση της εξαθλίωσης στην Ελλάδα.Αυτά δεν είναι τα λόγια κάποιου θεοσεβούμενου ή ανθρωπιστή, αλλά ούτε και αυτά ενός ξεπεσμένου ή ξεχασμένου κομμουνιστή ή ρομαντικού αριστερού.Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.Στην Αργεντινή με το που έλαβε δράση το Δ.Ν.Τ., ο κόσμος βγήκε με τσεκούρια, χαντζάρες και πριόνια στους δρόμους και εισέβαλαν σε τράπεζες, στα Μ.Μ.Ε. και σε κυβερνητικά κτίρια, σφάζοντας και αποκεφαλίζοντας στην κυριολεξία τραπεζικούς υπαλλήλους, διευθυντές, δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι στην κορυφή της διαφθοράς και της απάτης, καθώς και στελέχη και μέλη βιομηχανιών, της Κυβέρνησης, Κυβερνητικούς Εκπροσώπους και συγκεκριμένα μέλη της Κυβέρνησης του αντίστοιχου Υπουργείου Οικονομικών.Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000, αλλά φυσικά ο αριθμός που ανακοίνωναν τα Μ.Μ.Ε. της χώρας και με την διαταγή του Δ.Ν.Τ. ήταν κατά πολύ λιγότερος και συγκεκριμένα είχανε αναφέρει μόνον 27 θανάτους.Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη, επεξεργασμένη με χλωρίνη και ασβέστη και άλλα ναρκωτικά της μιας δόσης, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα, όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι, όπως και οι Έλληνες και δεν είδα μάνες στην Αργεντινή να πουλάνε τα παιδιά τους, όπως γίνεται στο L.A. από το 1960. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους, όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν, όσα δεν πήραν οι τράπεζες τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι’ αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους.Γι αυτό και εξάλλου η προ-μελετημένη υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας και η μαζική προώθηση και πώληση των ναρκωτικών, μέχρι όπως μαρτυρείται και από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό από ανθρώπους που έχουν και είχαν ανέκαθεν στενές επαφές με την ζούγκλα των ιδιωτικών καναλιών, κυβερνητικά στελέχη, πολιτικούς, μεγαλοδικηγόρους, βιομήχανους και ανθρώπους γενικότερα που εξυπηρετούν μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Ημερησίως στο κέντρο της Αθήνας πεθαίνουν περίπου 140 άνθρωποι, κυρίως μετανάστες από ναρκωτικά νοθευμένα.Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο εύκολα σώπαιναν όλοι οι ενοχλητικοί.Στην Αργεντινή του τότε, όπως και στην Ελλάδα του τώρα, όλα τα ΜΜΕ διατυμπάνιζαν την «ανάγκη της βοήθειας».Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ.Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!!!Είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές, όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά. Πρέπει εσείς στην Ελλάδα να ξυπνήσετε τώρα προτού να είναι αργά, πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να αποφύγετε το Δ.Ν.Τ.Ήδη οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου 17-18 Απριλίου 2010 στη χώρα σας, απειλούν για μαζικές απολύσεις περί των 350.000 εργαζομένων και εσείς ακόμα κοιμάστε όρθιοι, αντί να έχετε αποκλείσει τη Βουλή σας με την απειλή μαζικής βίας. Σας κοροϊδεύουν, λεφτά και μάλιστα πάρα πολλά υπάρχουν.Για το Δ.Ν.Τ. είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντινοί μας θεωρούν σωτήρες.Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές, με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα, ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε. Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν «θέλουμε τη χώρα μας πίσω»! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω!Οι τηλεοράσεις έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση υπήρχε, έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί.Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω, που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν πλιατσικολόγοι. Ακόμα και μεσήλικες, σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους. Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα «τρομοκράτες». Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς.Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε.
Στην Ελλάδα συμβαίνει και το εξής: Tα πετρέλαια στο Αιγαίο επιθυμούν να τα εκμεταλλευτούν πλήρως και μόνο οι Γερμανοί, ώστε κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους και επιτέλους να βγούνε νικητές από έναν παγκόσμιο πόλεμο έχοντας ήδη δημιουργήσει 2 και χάνοντάς τους. Τον 3ο αυτόν, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως οικονομικό πόλεμο.Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι ότι η Ευρώπη και η Ε.Ε. δεν φαίνονται γενικότερα να ενδιαφέρονται να σώσουν το ευρώ τους διότι αν διπλώσει η Ελλάδα, το ευρώ θα είναι εντελώς άχρηστο στις διεθνές αγορές και σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, το ευρώ θα καταρρεύσει βυθίζοντας σε τύπου Αργεντίνικης κρίσης όχι μόνον την Ελλάδα αλλά και όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε. Γιατί δεν βοηθούν και γιατί έχουν αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της ακόμα και προς το παρόν ουδείς δεν μπορεί να δώσει εξήγηση. Ένα είναι σίγουρο, ότι σε μια εβδομάδα από σήμερα η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια αν επιτρέψετε στην Κυβέρνησή σας και στα Μ.Μ.Ε. να συνεχίσουν να καθορίζουν εσκεμμένα την πορεία σας προς την κόλαση του Δάντη.Σήμερα, όμως, συγκλίνουν, εκ των πραγμάτων, τα συμφέροντα του Αμερικανού Προέδρου, Ομπάμα, και του γ. Διευθυντή του ΔΝΤ Ντ. Στρος Καν, σε μια εμπλοκή του ΔΝΤ, με την Ελλάδα, με την νέα όμως αποκατεστημένη μορφή του, που σαν θεωρητική αρματωσιά και πρακτική θα ανατρέπει τη σημερινή εικόνα και θα πλησιάζει στην ειδυλλιακή παραδοσιακή πρακτική του, του Φίλου των Εθνών!Ο μεν πρ. Ομπάμα γιατί θέλει νέο κύρος στο εγχείρημά του για επιβολή κρατικού ελέγχου στο διεθνές Χρηματ/τικό Σύστημα, του οποίου έχασε τον α΄γύρο. Και ο κ. Ντ. Στρος Καν του ΔΝΤ θα επιθυμούσε σφόδρα ένα έπαθλο 10 εκατομμυρίων ικανοποιημένων από τους παραδείσιους σχεδόν όρους παρέμβασης ενός νέου ΔΝΤ Ελλήνων.

Κάνε και εσύ το πείραμα

Κινητή... ντίσκο

Το 11χρονο κορίτσι πάσχει από υπερτρίχωση ή αλλιώς “Ambras Syndrome” που προκαλείται από ένα ελαττωματικό χρωμόσωμα. Έχει προσπαθήσει ακόμα και με laser να αφαιρέσει τις τρίχες αλλά αυτές μεγαλώνουν όλο και περισσότερο.

Δείτε Περισσότερα: http://www.otherside.gr/2011/02/to-koritsi-likos/#ixzz1FR0iQ55p