Ένα αδιόρατο και ταυτόχρονα φανερό «δίκτυο επιρροής της Goldman Sachs» που απλώνεται στην Ευρώπη «βλέπει» η γαλλική εφημερίδα Le Monde. «Ο νέος πρόεδρος της ΕΚΤ, ο διορισθείς πρωθυπουργός της Ιταλίας και ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας ανήκουν, σε διαφορετικά επίπεδα ο καθένας, στην ευρωπαϊκή ''κυβέρνηση Sachs''» σημειώνει χαρακτηριστικά η Monde.
Σε σημερινό άρθρο της με τίτλο «Goldman Sachs: η διασύνδεση μεταξύΜάριο Ντράγκι, Μάριο Μόντι και Λουκά Παπαδήμου» η εφημερίδα αναφέρεται εκτενώς στο διαβόητο swap της αμερικανικής τράπεζας μέσω του οποίου τιτλοποιήθηκε μέρος του ελληνικού χρέους αλλοιώνοντας τα δημοσιονομικά στοιχεία της Ελλάδας ενόψει της ένταξής της στην ευρωζώνη.
Όπως σε κάθε συνεργασία έτσι και σε αυτή «υπάρχει μια ιεραρχία», αναφέρει η εφημερίδα, για να αποδώσει την πρώτη θέση στον Μάριο Ντράγκι.
Ο διάδοχος του Ζαν Κλοντ Τρισέ στην ΕΚΤ είναι γνωστό ότι υπήρξε αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού κλάδου της τράπεζας την περίοδο 2002 - 2005. Συνεπώς δεν φαίνεται να έχει καμιά ανάμειξη «με το μαγείρεμα των ελληνικών στοιχείων που ενορχηστρώθηκε δύο χρόνια νωρίτερα από την ανάληψη των καθηκόντων του» ενώ ο ίδιος «παραιτήθηκε ένα χρόνο πριν μεταπωληθεί μέρος του επίμαχου swap στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος που τότε διηύθυνε ένα άλλο πρώην στέλεχος της Goldman Sachs οΠέτρος Χριστόδουλος, ο οποίος σήμερα διαχειρίζεται το ελληνικό χρέος».
O άρτι διορισθείς πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι κατέχει θέση συμβούλου στην τράπεζα από το 2005 ενώ για τον έλληνα πρωθυπουργό αναφέρεται ότι «συμμετείχε ως πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας την περίοδο 1994 - 2002 στο τέχνασμα που επιχειρήθηκε με τα λογιστικά στοιχεία από την Goldman Sachs».
«Μια σειρά από υποθέσεις στις οποίες η τράπεζα ξετύλιξε το ταλέντο της, όπως η κερδοσκοπία σε βάρος του ευρώ και η υπόθεση του ελληνικού χρέους προσέδωσαν δημόσια δύναμη στη Goldman Sachs» αναφέρει το άρθρο.
Ο συντάκτης σημειώνει ότι οι γνωριμίες («η ατζέντα των διευθύνσεων») των ανθρώπων που συνεργάζονται με την τράπεζα είναι χρήσιμες αλλά δεν αρκούν «σε ένα πολύπλοκο και τεχνοκρατικό στερέωμα όπως το χρηματοπιστωτικό και μπροστά σε μια νέα γενιά βιομηχάνων που δεν δείχνουν πολύ μεγάλο σεβασμό στον οργανισμό».
«Η τράπεζα αρέσκεται να τοποθετεί ανθρώπους χωρίς όμως να αφήσει τις μάσκες να πέσουν» σημειώνει το άρθρο για να δικαιολογήσει το «μυστικό» χαρακτήρα της «ένωσης» των τριών προσώπων. Επίσης τονίζεται ότι σε συνεντεύξεις ή σε δημόσιες τοποθετήσεις τους «οι πιστοί ακόλουθοι της τράπεζας όπως ο Μάριο Μόντι, δεν φανερώνουν αυτό το δεσμό με την τράπεζα».
Πηγή kourdistoportokali.com
Goldman Sachs, le trait d'union entre Mario Draghi, Mario Monti et Lucas Papadémos
LONDRES, CORRESPONDANT - Qu'ont en commun Mario Draghi, Mario Monti et Lucas Papadémos ? Le nouveau président de la Banque centrale européenne, le président désigné du conseil italien et le nouveau premier ministre grec appartiennent à des degrés divers au "gouvernement Sachs" européen. La banque d'affaires américaine a en effet tissé en Europe un réseau d'influence unique sédimenté depuis des lustres grâce à un maillage serré, souterrain comme public.
A tout concours, il faut une hiérarchie. Le premier prix revient bien sûr à Mario Draghi, vice-président de Goldman Sachs pour l'Europe entre 2002 et 2005. Nommé associé, il est chargé des "entreprises et pays souverains". A ce titre, l'une des missions est de vendre le produit financier "swap" permettant de dissimulerune partie de la dette souveraine, qui a permis de maquiller les comptes grecs. Vient ensuite Mario Monti, conseiller international depuis 2005. Arrive en troisième position Lucas Papadémos, qui vient d'être nommé premier ministre de la Grèce, qui fut gouverneur de la Banque centrale hellénique entre 1994 et 2002, qui a participé à ce titre à l'opération de trucage des comptes perpétré par GS. Le gestionnaire de la dette grecque est d'ailleurs un certain Petros Christodoulos, un ex-trader de la firme.
eux autres poids lourds tiennent le haut du pavé dans la défenestration de l'euro,Otmar Issing, ex-président de la Bundesbank et Jim O'Neill, l'inventeur du concept des BRICS, l'acronyme désignant les marchés émergents à fort potentiel de croissance (Brésil, Russie, Inde, Chine et Afrique du Sud). Ex-président de Goldman Sachs International dont il est resté l'un des administrateurs, l'IrlandaisPeter Sutherland a joué un rôle-clé dans le sauvetage de l'Irlande. Enfin, Paul Deighton, qui a passé 22 ans chez Goldman Sachs, est directeur général du comité organisateur des Jeux olympiques de Londres en 2012. La lanterne rouge car chacun sait que le sport comme l'amitié est hors concours.
Pourtant, au-delà des apparences, le réseau d'influence qui a fait sa puissance avant ou pendant la tourmente politique financière de 2008 a perdu de son efficacité. En effet, les complicités anciennes entretenues par les ex-banquiers centraux chevronnés mobilisés pour tirer les ficelles se révèlent moins utiles face à des politiciens sensibles à l'impopularité des professionnels de la finance tenus pour responsables de la crise. Là où Goldman Sachs pouvait facilement exercerses talents, une série d'affaires – la Grèce, la spéculation contre l'euro, le scandale Abacus auquel a été mêlé le goldmanien français Fabrice Tourre – lui ont mis à dos la puissance publique.
Le carnet d'adresses est utile mais ne suffit plus à lui tout seul sur une planète financière complexe et technique et face à une nouvelle génération d'industriels moins pétris de respect pour l'establishment. Les patrons européens partis à la conquête du monde se sont émancipés des croisés de la haute finance style Goldman Sachs. La quête de valorisation de l'actionnaire, les exigences de transparence des comptes et les impératifs de l'expansion à l'étranger émoussent l'"effet réseau". Enfin, devenus plus exigeants sur la qualité et l'indépendance du métier de conseil, les clients européens, mais pas seulement, exigent le respect d'un minimum d'éthique.
Et c'est là que le bât blesse à propos de Goldman Sachs. Car la banque aimeplacer ses hommes sans jamais laisser tomber le masque. C'est pourquoi ses hommes liges cachent cette filiation quand ils donnent une interview ou mènent une mission officielle (comme ce fut le cas de Monti qui s'est vu confier en 2010 une étude sur le marché unique européen par le président de la Commission, José Manuel Barroso).
Mario Draghi affirme qu'étant entré en fonction en 2002, il n'a rien eu à voir avec le maquillage des comptes grecs orchestré deux ans plus tôt par la banque. Et il a démissionné en 2005, soit un an avant que Goldman Sachs ne revendre une partie du "swap" en question à la National Bank of Greece, la première banque commerciale du pays, dirigée par un ancien Goldmanien, Petros Christodoulos, aujourd'hui responsable de l'organisme gérant la dette grecque.
Πηγή Le monte.fr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου