Η 3η Δεκεμβρίου είναι αφιερωμένη στα άτομα με αναπηρία και η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκαταστάσεως Αναπήρων Παίδων (ΕΛΕΠΑΠ) μας προτρέπει όλους να σκεφτούμε και να διδάξουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας ότι η αναπηρία μας αφορά όλους είτε έχουμε είτε όχι κάποια αναπηρία οι ίδιοι ή το περιβάλλον μας.
Είναι κατάσταση δυσάρεστη και συχνή και πρέπει όλοι να προσπαθήσουμε να εξοικειωθούμε με αυτήν ώστε να δείχνουμε και ειλικρινά να μην ενοχλούμαστε από την παρουσία του παιδιού με αναπηρία.Χρειάζεται να αποδεσμευτούμε από το εξωπραγματικό πρότυπο της τελειότητας, του νέου, υγιή, δυνατού, γυμνασμένου, έξυπνου ατόμου που προωθείται από την διαφήμιση. Μόνο έτσι μπορούμε διαμορφώνουμε περιβάλλον όπου το παιδί με αναπηρία να ζει ισότιμα με τους ομηλίκους του. Να βοηθήσουμε το παιδί με αναπηρία να αποδεχθεί το ίδιο την αναπηρία που έχει και να γνωρίσει τις αδυναμίες και τις δυνατότητές του.Να βοηθήσουμε το παιδί να αναπτύξει κατά το δυνατόν όλο του το δυναμικό χωρίς όμως να απαιτούμε από αυτό να συγκρίνεται και να εξομοιώνεται με άτομα χωρίς αναπηρία. Να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Ο σωστός όρος είναι «άτομα/παιδιά με αναπηρία-ΑμεΑ» αυτόν προτείνουν οι διεθνείς οργανισμοί, το Συμβούλιο της Ευρώπης και βέβαια το Σύνταγμα της Ελλάδας. Ο όρος ΑΜΕΑ-ατομα με ειδικές αδυναμίες, είναι απλώς λάθος, ξεπερασμένος και ο όρος «παιδιά με ειδικές ικανότητες» που χρησιμοποιείται πολύ συχνά από άγνοια, από κακώς εννοούμενη ευγένεια, και προσπάθεια εξωραϊσμού μιας αναπηρίας, είναι απαράδεκτος και προσβλητικός για τα άτομα με αναπηρία που γνωρίζουν ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιούμε σωστούς όρους αναφερόμενοι στην αναπηρία γιατί οι λέξεις δεν μας εκφράζουν μόνο αλλά και διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό τη φιλοσοφία, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου