Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Γιατί κάνεις ψαροντούφεκο?



Γιατί κάνεις ψαροντούφεκο? Ερώτηση που έχω ακούσει πολλάκις στην ζωή μου. Η εξήγηση πάντα μέτρια ή ελλιπής δεν άρμοζε στην μεγαλειότητα του πάθους που λέγεται ψαροντούφεκο με ελέυθερη κατάδυση. Ορίστε λοιπόν το απόσταγμα σκέψεων και συναισθημάτων που αποτελεί μια ολοκληρωμένη απάντηση σε όλους… 



●Γιατι μου αρέσει. Τελεία. Τόσο απλά. Δεν το κανω αναγκαστικά. Με ευχαριστεί, με ηρεμεί, με γεμίζει. Όπως άλλους τους γεμίζουν τα videogames, το τάβλι, το μπαντμιτον, ή το μπριτζ. 
●Γιατί ακολουθώ ένα αρχέγονο ένστικτο του ανθρώπινου είδους που ίσως με ικανοποιεί υποσυνείδητα η εφαρμογή και η εξέλιξη του.
●Γιατί προτιμώ οι γονείς μου, οι φίλοι μου, τα παιδιά μου και εγώ να τρώμε ψαρόσουπα φρέσκου ροφού Αιγαίου πελάγους παρά κατεψυγμένου κοκκινόψαρου Ατλαντικού ωκεανού!
●Γιατί ασκώ την επιλεκτικότερη μέθοδο αλιείας. Μπορώ πριν πατήσω την σκανδάλη να επιλέξω είδος, μέγεθος και βάρος ψαριού. 
●Γιατί αν προτιμάτε μπορώ να επιλέξω να μην πατήσω την σκανδάλη!
●Γιατί είτε πιάσω μόνος μου είτε αγοράσω έναν σαργό για να τον φάω, από πλευράς οικολογίας πάλι ένα ψάρι έχει αφαιρεθεί από την θάλασσα για να φάω εγώ! Προτιμώ το πρώτο.
●Γιατί μπροστά στον ζεστό πρωινό ελληνικό καφέ πάνω στο σκάφος τύφλα να ’χει ο καλύτερος εσπρέσο στην πιο δημοφιλή καφετέρια..
●Γιατί είναι ίσως το μοναδικό χόμπι που γίνεται σε ξένο περιβάλλον αποκλειστικά εξαρτώμενο από τις αντοχές και φυσικές σωματικές και πνευματικές δυνατότητες του εαυτού μας. Πολλά πράγματα ανεβάζουν την ανδρεναλίνη και προσφέρουν ικανοποίηση, όλα όμως είναι στον αέρινο κόσμο μας. Το ψαροντούφεκο είναι σε άλλο κόσμο, χωρίς αέρα...! 
●Γιατί προτιμώ να ψάχνω πόστο για βασιλική ενέδρα από το να ψάχνω θέση για πάρκιν στα αστικά στενά ..
●Γιατί το ψαροντουφέκο εκτός από τις υποβρύχιες μοναδικές στιγμές που μας χαρίζει ευθύνεται και για πολλές ακόμα μικρές και ποικίλες εικόνες χαράς, γέλιου και απόλαυσης. Τέτοιες στιγμές είναι τα πειράγματα με τους φίλους, οι ψαροφαγίες με τις ανάλογες πάντα εξιστορήσεις για τα θύματα του τραπεζιού, οι ονειροπολήσεις πριν από κάθε εξόρμηση, μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες, μαγευτικά τοπία υποβρύχια ή μη, η ελευθερία του ταξιδιού με σκάφος, το βρέξιμο του προσώπου μας με αλμυρό νερό, η γεύση των αυγών του φρεσκοσπασμένου αχινού στο στόμα μας, το ξύσιμο των ψαριών εκεί που σκάει το κύμα, η θέα μιας αιγαιοπελαγίτικης ανατολής ή ενός ηλιοβασιλέματος στην επιστροφή..
●Γιατί προκειμένου να εξελιχθώ υποβρυχίως, οξύνω τον τρόπο σκέψης μου και αναπτύσσω νέες δυνατότητες του σώματος και του μυαλού μου.
●Γιατί κρατώντας την ανάσα μου και διαπερνώντας τον θαλασσινό ορίζοντα βρίσκομαι για λίγα δευτερόλεπτα σε έναν άλλο περίεργο, ανεξερεύνητο και μαγευτικό κόσμο. Είναι σαν να κρατάω την ανάσα μου και να βγαίνω στο κενό του διαστήματος να χαζεύω τα άστρα και μετά να επιστρέφω στην ατμόσφαιρα για να πάρω την απαραίτητη ανάσα για να ζήσω. Και ξανά…και ξανά…
●Γιατί “εκεί” βιώνω διαφορετικά έννοιες όπως η βαρύτητα, ο χρόνος, η ταχύτητα, η πίεση, ο ήχος…
●Γιατί το θέλω και μου ταιριάζει. Αν όλοι στην τελική θέλαμε τα ίδια πράγματα θα κάναμε την ίδια δουλειά, θα πίναμε το ίδιο ποτό, θα μέναμε στην ίδια πόλη, θα παντρευόμασταν την ίδια γυναίκα κοκ.
●Γιατί μπορώ! Το ψαροντούφεκο είναι μάχιμο και δεν είναι για όλους. 
●Γιατί είναι αγχολυτικό ή αν προτιμάτε επιστημονικά αποδεδειγμένο ως ψυχοθεραπευτικό. Γαληνεύω και καθαρίζω τελείως το μυαλό μου από κάθε αρνητική σκέψη ή ψυχοφθόρο συναίσθημα.
●Γιατί ενώ στο δικό μας ατμοσφαιρικό περιβάλλον ένα λεπτό ή μάλλον τόσα πολλά λεπτά περνούν άχαρα και απαρατήρητα, στον κόσμο του βυθού το κάθε δευτερόλεπτο έχει τόσο μεγάλο ειδικό βάρος, ώστε μια κατάδυση ενός λεπτού μοιάζει ατελείωτη, αξέχαστη και απερίγραπτη..
●Γιατί συναισθήματα όπως μέγιστο δέος, ασύλληπτη έκσταση, ειλικρινή ταπεινοφροσύνη και υπέρμετρος σεβασμός απέναντι στην φύση και τα δημιουργήματα της μόνο ο βυθός μου προκαλεί και φυσικά το υποβρύχιο κυνήγι τα εκτινάσσει στον απόλυτο βαθμό. 
●Γιατί εικόνες όπως η αιώρηση ενός σηκιού, η συστολή του χταποδιού, το πεταλούδισμα ενός ροφού, οι κυνόδοντες μιας συναγρίδας, η αναπνοή της σμέρνας, η εκρηκτική επίθεση ενός τόνου σε ένα κοπάδι από μικρόψαρα είναι εικόνες που δεν θα βαρεθώ ποτέ να βλέπω. 
●Γιατί στο ψαροντούφεκο τίποτα δεν επαναλάμβάνεται. Γνωρίζω πως ακόμα και όλη μου την ζωή να βουτάω, κάθε μα κάθε βουτιά θα είναι μια μοναδική, μικρή, διαφορετική ιστορία και εμπειρία.
●Γιατί όσο και αν κρυώσω, όσο και αν ταλαιπωρηθώ, όσο και αν εξαντληθώ, όσο και άψαρος αν βγώ, τη στιγμή που βγαίνω από το νερό το είναι μου ξεχειλίζει από συναισθήματα πληρότητας και ευτυχίας. 
●Γιατί στον βυθό επικρατεί τόση πυκνή σιωπή που κόβεται με το μαχαίρι.. Κ όμως εκεί που η σιωπή βρίσκει τον ορισμό της, τα αυτιά μας ακούνε την πιο τέλεια μουσική μελωδία και τα μάτια μας χαζεύουν τα υποβρύχια πλάσματα να κινούνται με απόλυτη αρμονία στον εκάστοτε ρυθμό..
●Γιατί τα στοιχεία του χαρακτήρα μου που βελτιώνω συνειδητά ή ασυνείδητα, ψαρεύοντας με την ανάσα μου στον βυθό, όπως η εγκράτεια, η επιλεκτικότητα, ο προγραμματισμός, η ευστροφία, η σωστή αξιολόγηση και κρίση μιας κατάστασης, ο αλτρουισμός, η αυτογνωσία και η θέσπιση προτεραιοτήτων αποτελούν επιτυχίες που με ακολουθούν και στην ζωή μου έξω από το βυθό.
●Γιατί βάζοντας τον εαυτό μου σε ένα περιβάλλον, που ελλείψει σύνεσης μπορεί να αποβεί μοιραίο για την ζωή μου, όχι γενικά σε κάθε ψάρεμα αλλά σε κάθε βουτιά και σε κάθε ανάσα, με κάνει σε κάθε βουτιά και σε κάθε ανάσα να αντιλαμβάνομαι, να σέβομαι και να εκτιμώ το δώρο της ζωής, με απόρροια αυτού να απολαμβάνω συνειδητά την οποιαδήποτε στιγμή στην ζωή αυτή μέσα και έξω από το νερό..
●Αν όλα γίνονται λοιπόν για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, για μία ανώτατη ψυχική ηρεμία και νοητική εξέλιξη, για μία ισορροπημένη σε σώμα και πνεύμα ζωή ή για μια υπέρτατη γαλήνη, αρμονία και κατά συνέπεια ευτυχία τότε είμαι τυχερός που οδηγήθηκα στον δρόμο του βυθού και του ψαροντούφεκου. Παράλληλα είμαι αποφασισμένος να περπατώ αυτόν τον δρόμο μέχρι και την στιγμή που δεν θα έχω πια το κουράγιο να βάλω την μάσκα στο πρόσωπο μου. Γιατί τέλος, όταν μετά από πολλά χρόνια θα κλείσω νομοτελειακά τα μάτια μου για τελευταία φορά και θα πάρω την τελευταία ανάσα της ζωής μου, τότε είμαι σίγουρος πως εικόνες με βαθύ μπλε φόντο θα πλημμυρίσουν το μυαλό μου και ένα χαμόγελο ευτυχίας, πληρότητας και ικανοποίησης θα διαγραφεί στο πρόσωπο μου..
Γι’ αυτό κάνω ψαροντούφεκο. 











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...